18.Itaś is Happy.

Postanowiłam zmienić zaznaczenie kto teraz pisze, żeby fani się nie skarżyli na te głupie kwiatki. Miłego czytania moim fanom!!
________________________________________________

                       .:Oczami Arisy:.


Dzisiaj rano obudziłam się wcześnie, z bardzo dobrym humorem. Postanowiłam zrobić chłopakom miłą niespodziankę, a mianowicie ugotuję im śniadanie. Poszłam do kuchni i przygotowałam ciasto na naleśniki. Zaczęłam smażyć, a przepyszny zapach roznosił się po całej kuchni. Być może też po reszcie siedziby. Przygotowałam także inne dania. A mianowicie Dango*, onigiri, sushi, ramen, jajecznicę i całe mnóstwo różnych kanapek. Była godzina 10.00, gdy wszyscy wabieni niesamowitym zapachem, powędrowali do kuchni. Usiedliśmy do stołu.(Ja oczywiście obok mojego Itasia^^).
- Co to za okazja, że ugotowałaś tyle pyszności?- Zapytał.
- Żadna. Po prostu mam dobry humor.^^- Powiedziałam i pocałowałam go w policzek. Uśmiechnął się lekko.

Wszyscy mięli takie miny jakby to zrobił pierwszy raz w życiu. 
-Czemu się tak dziwicie?- Zapytałam.- Tylko się uśmiechnął.
-Tylko?!-Zapytał Kisame.-On się chyba uśmiechnął pierwszy raz w życiu! A ty mówisz, że tylko się uśmiechnął.
-Jak was nie ma, to często się uśmiecha.
-Co? O.o
-Możecie się zająć śniadaniem?
-Tak.-I zaczęli jeść. Jedzenie znikało ze stołu w bardzo szybkim tempie. Itachi skończył pierwszy. Pocałował mnie w policzek i poszedł do siebie. Ja byłam druga i też poszłam do niego.
-Dlaczego oni mówią, że się nie uśmiechasz?-Zapytałam.
-Przy nich nie ma po co.
-Aż tak cię dołują?
-Tak.
-No cóż, ludzi się nie wybiera.
-Yhy.-Przytuliłam się do niego i siedziałam tak chyba pół godziny. W końcu zasnęłam przy nim i nic więcej nie pamiętam.
_______________________________________________
Mam nadzieję, że podobała się notka.
T: I komentujcie! Dla Tobiaszka!