29. Hoshi cz.5

W końcu notka która jest dosyć długa!  Dedykuję to to masakracyjne coś:

Aomi- Za to, że skomenowała jedną z moich notek, chociaż jest jedną z najsławniejszych polskich blogerek.A tu kwiatek dla ciebie -> @-,-`-

_____________________________

Postanowiłam resztę drogi polecieć, więc zmaterializowałam skrzydła, złapałam "chłopaków" za fraki i polecieliśmy. Kakuzu od razu zorientował się o co chodzi, a Hidan zaczął się targać. Gdy już wreszcie udało się uspokoić Hidana, Ziutek musiał zapytać:

- Nie mogłaś tak od razu?
- Nie!
- Czemu nie?
- Bo skrzydła muszą się regenerować. Jakbym je przyzwała wcześniej, musiałabym was totalnie zeskrobywać z drzewa. Lot będzie trwał jeszcze godzinę.
- A czemu nie mniej? - Tym razem Hidan.
- Bo tak już jest. Skrzydła się męczą, i wisiałbyś głową w dół na choince.
- Ałć, to musiałoby boleć!
- To się ucisz, bo nie chcę wami uderzyć w drzewo.
- O.O
- O.O
- ^^

            .: Tą nieszczęsną godzinę później:.

- No i jesteśmy na miejscu...
- Ta... To idziemy wyłapać informacje...
- A gdzie Hidan?
- Za krzakiem.
- Po co za krzakiem?
- Bo nie robiliśmy przerw podczas lotu.
- Nie pytał o przerwy.
- Ale teraz musisz czekać.
- Dobra, dobra... - Usiadłam na kamieniu i zaczęłam wystukiwać palcami rytm Caramelldansen. Jak można tak długo siedzieć za jakimś krzaczkiem, no!? Siedzę na kamieniu w pozie myśliciela o udaję posąg. Jakiś czas później pojawia się Dzidek.
- Co tak długo!?
- Musiałem odprawić rytułał!
- To mogłeś powiedzieć, że idziesz coś złatwić, a nie, że się wybierasz za jakiś głupi krzaczek!
- Kiedy ja odprawiałem rytułał za tamtym krzakiem! - Pokazał krzaczek.
- Aha! To dlatego jest czerwony!
- Mało spostrzegawcza jesteś.
- I tak ma to wyglądać! Ja udaję mało spostrzegawczą, a tak naprawdę zauważyłam nawet, że twoje oczy nie są różowe, tylko fioletowe.

- Serio? Nie wiedziałem! Myślałem, że one ŚĄ różowe!
- Łał! Nie wiedziałeś o kolorze własnych oczu? I kto tu jest mało spostrzegawczy!?
- Ty!
- Masz fioletowe odblaski we włosach i krew na nosie.
- Serio?
- Nie ważne... =.=
No, Hoshi, ruszamy po ciebie!

28. Hoshi cz.4

Przepraszam, że długo nie pisałam, ale moja wena poszła do baru się schlać, więc jak ją ktoś spotka, to dajcie mi znać.
_________________________________________
Gdy obudziłam się rano, w moim namiocie był Tobi. Ale zamiast się wściekać, bo jestem na to zbyt wredna, to posłałam mu trochę wody za kołnierz.

- Aaaaaaa! Tobi mokry! Gdzie Tobi jest!?

- Tobi jest złym chłopcem,...

- Co? A tak się starałem, żeby utrzymać wizerunek dobrego chłopca!

- ...A jak nie wyjdzie mi z namiotu, to będzie martwym chłopcem!

- Ale Tobi nie wziął swojego namiotu, a Arisa-chan jest taka wygodna!
Jakby ktoś nie zakapował, to Tobi leżał akurat NA MNIE!

- Ale Tobi nie pomyślał, że Arisa-chan NIE CHCE, żeby tobi na niej leżał!

- Ale Tobi jest dobrym chłopcem!

- Ale jak Tobi będzie taki, to Tobi będzie martwym chłopcem!

- Tobi ucieka! - Wyleciał z namiotu jak torpeda i już nie wrócił. Pewnie użył swojego ulubionego Jutsu teleportacji i siedzi w siedzibie. Albo dalej czai się gdzieś w krzakach. Już się boję co będzie, kiedy wyskoczy następnym razem. Lepiej dla niego, żeby zniknął. Zostało nam jeszcze pół drogi do Hoshi. Trzeba się spieszyć...
_______________________________________

Przepraszam, że tak krótko!